Blöð skollakambsins eru veturgræn
og vaxa upp af sterklegum en stuttum og gildum jarðstöngli sem er
alsettur leifum af gömlum blaðstilkum og brúnum hreistrum. Blöðin eru
tvenns konar, í fyrstu vaxa upp stilkstutt, ógróbær tillífunarblöð sem
mynda allstóran topp, en síðar vaxa upp úr miðju toppsins hávaxin og
stilklöng kambmynduð blöð með gróhirzlum neðan á. Tillífunarblöðin eru
10-30 sm á lengd, fjaðurskipt eða öllu heldur djúpflipótt, því
skerðingin nær tæpast alveg niður í gegn, með 30-60 pörum af heilrendum,
lítið eitt odddregnum bleðlum með fremur sljóum oddi. Bleðlarnir eru um
1-2 sm á lengd og 2-4 mm á breidd um miðbik blöðkunnar, en styttast mjög
bæði út til endans og niður í átt að stilknum, þær neðstu mynda aðeins
örstuttar en breiðar blöðkur utan á stilknum. Gróbæru blöðin vantar oft,
myndast ekki fyrr en á vel þroskuðum einstaklingum. Þau eru upprétt og
hávaxin, 20-50 sm á lengd og getur stilkurinn verið þriðjungur eða
helmingur af þeirri lengd, og ríflega það. Gróbæru blöðin eru
fjaðurskipt með 25-50 striklaga smáblöðum og góðu bili á milli eins og
gisstæðir tindar á kambi eða hrífu. Smáblöðin eru 1-3 sm á lengd og 1-2
mm á breidd um miðjuna þar sem þau eru lengst, en styttast og þéttast í
átt að toppnum, og styttast einnig en verða gisstæðari í átt að
stilknum. Neðan á smáblöðunum myndast gróblettir sem samfelldar lengjur
eftir blaðjöðrunum báðum megin, með samfelldri gróhulu yfir ytri jaðri.
Gróhulan opnast síðan við þroskun að innanverðu og myndar rauf eftir
endilöngu smáblaðinu en situr áfram með blaðjöðrunum eftir að
gróhizlurnar þroskast.
Skollakambur í Vattardal í Barðastrandasýslu árið 1985. Gróbæru blöðin mynda uppréttan kamb, en hin blöðin eru skástæð með breiðari flipa.
Tunguskollakambur við Deildartunguhver í Borgarfirði. Á honum eiga gróbæru blöðin og tillífunarblöðin að vera eins í útliti.