Sprotar fergins vaxa upp af
láréttum, brúnum, langskriðulum jarðstönglum. Þeir eru (3) 4-7 mm
breiðir, sumargrænir, mjúkir viðkomu með afar víðu miðholi, sívalir og
lítið gáraðir, oftast að mestu ógreindir, en stundum með
fáeinum greinum um miðbik stöngulsins, greinar ferstrendar, oft
aðeins ein eða tvær við hvern lið. Stöngulslíðrin eru með mörgum
(12-18), þéttstæðum, dökkbrúnum, odddregnum slíðurtönnum. Gróaxið er
endastætt á hinum grænu stönglum, snubbótt í toppinn.
Fergin er fremur auðþekkt frá
flestum öðrum elftingum á greinalausu vaxtarlagi, og á gildum stönglum
með víðu miðholi. Aðeins eski getur líkst því nokkuð, en það vex á þurru
landi, hefur afar hrjúfa og harða sígræna stöngla, og vantar hinar
reglulegu, oddhvössu tennur ferginsins.
Fergin í Lystigarði Akureyrar 26. júní 1982.
Fergin á náttúrulegum vaxtarstað í Fnjóskadal 25. júní árið 1982.