Blöð skjaldburknans vaxa í þéttum toppum upp af stuttum en gildum og sterklegum, uppréttum eða uppsveigðum jarðstöngli, sem getur verið allt að 2-3 sm í þvermáll með þykku lagi af leifum af gömlum blaðstilkum fyrri ára. Blöðin eru stuttstilkuð, sígræn og einfjöðruð, striklensulaga í ummáli, 15-40 sm löng og 2-7 sm á breidd, með 20-40 pörum af skarptenntum smáblöðum. Smáblöðin eru skakktígullaga, ofurlítið bogsveigð eða allt að hálfmánalaga, oddmjó, 1-2 sm á lengd og 2-7 mm á breidd, einna lengst um miðju blöðkunnar, en neðst við blaðstilkinn oft stutt og þríhyrningslaga. Blaðtennurnar eru hvassyddar. Smáblöðin á efri helmingi blöðkunnar eru venjulega gróbær á neðra borði, með allt að 15-30 kringlóttum gróblettum í röðum meðfram endilöngum blaðröndunum. Ljósleit, sterkleg, kringlótt gróhula með tenntri rönd og djúpri laut í miðju er yfir gróblettunum meðan þeir eru ungir, en hverfur við þroskun gróhizlnanna. Blaðstilkar og miðstrengur blaðsins eru oft með himnukenndum, flötum og oddmjóum, brúnum hreistrum, sem stundum standa mjög þétt. Neðra borð blaðanna er einnig með nokkrum afar fíngerðum og grönnum hreistrum, en hárlaus.

Skjaldburkninn líkist ekki öðrum íslenzkum burknum. Honum gæti helzt verið ruglað saman við skollakamb, en þekkist auðveldlega á hinum skarptenntu hliðarsmáblöðum. Stærð burknans er afar breytileg eftir vaxtarstöðum, og þéttleiki smáblaðanna sömuleiðis. Stór eintök hafa oft breið smáblöð sem skarast verulega, en á öðrum eru smáblöðin gisstæðari með bili á milli.