Flóra Íslands - Byrkningar

A B D E F G H I J K L M

 

N O P R S T U V Þ Æ


Álftalaukur
Beitieski
Burstajafni
Dílaburkni
Dvergtungljurt
Eski
Fergin
Fjallaliðfætla
Fjöllaufungur
Hlíðaburkni
Keilutungljurt
Klettaburkni
Klóelfting
Köldugras
Lensutungljurt
Liðfætla
Litunarjafni
Lyngjafni
Mánajurt
Mosaburkni
Mosajafni
Mýrelfting
Naðurtunga
Renglutungljurt
Skeggburkni
Skjaldburkni
Skollafingur
Skollakambur
Skorutungljurt
Skógelfting
Stóriburkni
Svartburkni
Tófugras
Tungljurt
Tunguskollakambur
Vallelfting
Vatnalaukur
Þríhyrnuburkni
Þrílaufungur
Þúsundblaðarós

Dílaburkni

Dryopteris expansa

er fremur sjaldgæfur burkni af skjaldburknaætt. Hann er algengastur á Vestfjörðum, Snæfellsnesi og Reykjanesskaga, en sjaldgæfur á Norðurlandi og ófundinn á Austurlandi. Á Norðurlandi fylgir hann einkum sprungum í Mývatnshraunum frá Mývatni niður í Aðaldal.  Hann vex ýmist í hraunsprungum, gjám eða í grónum hlíðum.

Dílaburkni hefur gildan (1-2 sm) jarðstöngul, þétt settan brúnum hreistrum og gömlum stilkleifum, með stórum, stilklöngum blöðum 20-80 sm á hæð, þar af stilkurinn oft nær helmingur af lengdinni. Stilkurinn er með allstórum (5-10 mm) brúnum hreistrum sem oft eru allþéttar neðan til. Blaðkan er þrí- til fjórhálffjöðruð, egglaga eða hálfþríhyrnd í ummáli og dregst fram í odd. Hliðarsmáblöðin eru skakktígullaga eða nær þríhyrnd, 5-15 sm löng, mjókka út í oddinn en breiðust (3-7sm) næst miðstrengnum. Smáblöð annarrar gráðu eru langþríhyrnd, þau sem vísa niður áberandi stærri en þau sem vísa upp, einkum áberandi á neðstu blaðpörunum. Smáblöð þriðju gráðu djúpt fjaðurflipótt með tveim röðum af gróblettum eftir endilöngu neðra borði, einum við hvern flipa, allt að 7-8 pör saman á stórum blöðkum. Gróblettirnir eru kringlóttir, gróhulan hvítleit, hliðstæð, kögurtennt, hverfur fljótt við gróþroskun, aðeins sýnileg á ungum gróblettum.

Dílaburkni er auðþekktur frá flestum burknum vegna stærðar sinnar, aðeins stóriburkni, fjöllaufungur og þúsundblaðarós geta náð svipaðri stærð. Hann er þó auðþekktur frá þeim öllum á neðstu smáblað-pörunum, sem eru áberandi skökk og langbreiðust neðst við blaðstilkinn. Allar hinar tegundirnar hafa hliðarsmáblöð sem eru tiltölulega jafnbreið á neðri helmingi.

 

 

 

Dílaburkni í Búðahrauni á Snæfellsnesi árið 1967.