Dílaburkni hefur gildan (1-2 sm) jarðstöngul, þétt settan brúnum hreistrum og gömlum stilkleifum, með stórum, stilklöngum blöðum 20-80 sm á hæð, þar af stilkurinn oft nær helmingur af lengdinni. Stilkurinn er með allstórum (5-10 mm) brúnum hreistrum sem oft eru allþéttar neðan til. Blaðkan er þrí- til fjórhálffjöðruð, egglaga eða hálfþríhyrnd í ummáli og dregst fram í odd. Hliðarsmáblöðin eru skakktígullaga eða nær þríhyrnd, 5-15 sm löng, mjókka út í oddinn en breiðust (3-7sm) næst miðstrengnum. Smáblöð annarrar gráðu eru langþríhyrnd, þau sem vísa niður áberandi stærri en þau sem vísa upp, einkum áberandi á neðstu blaðpörunum. Smáblöð þriðju gráðu djúpt fjaðurflipótt með tveim röðum af gróblettum eftir endilöngu neðra borði, einum við hvern flipa, allt að 7-8 pör saman á stórum blöðkum. Gróblettirnir eru kringlóttir, gróhulan hvítleit, hliðstæð, kögurtennt, hverfur fljótt við gróþroskun, aðeins sýnileg á ungum gróblettum.

Dílaburkni er auðþekktur frá flestum burknum vegna stærðar sinnar, aðeins stóriburkni, fjöllaufungur og þúsundblaðarós geta náð svipaðri stærð. Hann er þó auðþekktur frá þeim öllum á neðstu smáblað-pörunum, sem eru áberandi skökk og langbreiðust neðst við blaðstilkinn. Allar hinar tegundirnar hafa hliðarsmáblöð sem eru tiltölulega jafnbreið á neðri helmingi.