Mosajafninn hefur marggreinda, uppsveigða, fíngerða, þéttblöðótta stöngla. Hann myndar bæði örstutta (1-2 sm) laufsprota sem haldast grænir að vetrinum, og lengri (3-8 sm) upprétta sprota sem oft mynda gróax í toppinn en visna síðsumars. Blöðin eru 2-3 mm á lengd og mjókka jafnt út í hvassan odd, með gisnar tennur á jöðrunum. Gróbæru stönglarnir eru með aðlægum blöðum neðst, en gróblöðum efst sem hvert bera eina gróhirzlu í öxlum sínum. Gróblöðin eru í fyrstu aðlæg eins og hin, en rétta sig út þegar gróhirzlurnar þroskast. Neðri gróhirzlur hvers sprota eru aðeins með fjórum stórgróum hver, en þær efri eru með fjölmörgum, gulum smágróum.

Sprotar mosajafnans minna ofurlítið á laufsprota mosa, en þekkjast frá þeim á gróaxinu með vel aðgreindum stórgró- og smágróhirzlum. Hann er auðþekktur frá öllum öðrum byrkningum.