Þal flannaskófar er stórt, bleðlar ávalir, 3-6 sm breiðir, jaðarinn uppbrettur. Efra borðið er fagurgrænt í vætu en grágrænt eða grábrúnt í þurrki, alsett dökkum, blágrænum eða svörtum, eins til tveggja mm stórum hnyðlum sem eru dreifðar sem dökkir dílar um allt efra borð skófarinnar. Yfirborð skófarinnar er annars slétt, jafnvel ofurlítil gljáandi, með örstuttri loðnu út við jaðarinn. Neðra borðið er  ljósbrúnt meðfram jaðrinum, dökk brúnt eða nær svart nær miðju, engar skýrar æðar en stundum með ljósa eða gráleita bletti við útjaðar dökka miðsvæðisins. Rætlingar ekki áberandi, vantar oft á stórum svæðum neðra borðs, og þalið er fremur lauslega fest við undirlagið.  Askhirzlur eru stórar, 7-18 mm í þvermál, rauðbrúnar að ofan en með barkarlag sem er rofið af þröngum sprungum á neðra borði. Askgróin eru glær, aflöng, gerð af fjórum frumum, um það bil tífalt lengri en breið.

Flannaskófin má heita algeng um allt land, þó í mun minna mæli en dílaskóf. Hún vex yfir mosa á grónum jarðvegi í mólendi, á engjum og í fjallshlíðum upp að 1000 m hæð. Hún er auðþekkt frá flestum öðrum skófum á dílunum á efra borði, nema dílaskóf (sjá ??) og bretaskóf (Peltigera britannica) sem einnig hafa sams konar díla. Bretaskófin er helst greind á hnyðlunum, sem eru lausari frá þalinu en á hinum skófunum.  

Þalsvörun: K+ gulbrún, C-, KC-, P-.

Innihald: Tenuiorin og methylgyrófórat, oftast einnig tveir triterpenar, annar eða báðir.