vex í grunnum
síkjum, í leirflögum og volgum uppsprettum. Hún er algeng um
sunnan- og suðvestanvert landið hvort heldur er í volgum eða köldum
jarðvegi. Annars staðar á landinu er hún fátíð, og þá nær eingöngu
þar sem jarðhiti er. Hún hefur miklu breiðari og styttri blöð en
bæði vorbrúðan og síkjabrúðan. Laugabrúðan vex einkum á láglendi
neðan 200 m, hæst fundin í 740 m hæð í Hattveri á Landmannaafrétti, og í
600 m við Landmannalaugar.
Kafblöð laugabrúðunnar eru gagnstæð, striklaga eða
spaðalaga; blaðhvirfingarnar í yfirborðinu með tiltölulega breiðum
(2-4mm) og ávölum blöðum sem oftast eru áberandi þrítauga. Blómin eru
einkynja; karlblómin með einum fræfli, kvenblómin með einni frævu og
tveim frænum. Aldinið er móleitt með mjóum himnuvæng á jöðrum, 1,2-1,5
mm, og uppréttum, langæjum frænum.
