Gulvíðir breiðir mikið úr sér til hliðanna og myndar oft kringlótta runna sem verða 5-10 m í þvermál og 4-5 m á hæð.  Þetta greinir m.a. gulvíðinn vel frá viðju, sem oftast myndar granna, einstofna runna. Greinar gulvíðisins eru venjulega klæddar gljáandi, dökkbrúnum eða rauðbrúnum hárlausum berki, stundum þó ljósari brúnum eða grænleitum, einkum ársprotarnir. Laufblöðin eru 2-6 sm á lengd og 1-2,5 sm á breidd, oddbaugótt eða öfugegglaga, dökkgræn, gljáandi og að jafnaði hárlaus á efra borði, ljósgræn eða lítið eitt grádöggvuð og mött á neðra borði, oftast einnig óhærð þar eða stundum með nokkrum hárum einkum á blaðstilkum, jöðrum og eftir æðastrengjum.  Ung blöð í vexti eru einnig fremur hærð en fullþroskuð blöð. Blaðrendurnar eru greinilega niðurorpnar, oftast lítið eitt tenntar, en stundum eru blöðin heilrend. Blómin eru einkynja í sérbýli, sitja mörg saman í 2-6 (8) sm löngum reklum. Rekilhlífarnar eru með löngum hárum, ljósmóleitar. Tveir fræflar eru í hverju karlblómi, frjóhirzlurnar gular, ein loðin fræva í kvenblómunum, stíllinn og frænið gulgræn að lit. Aldinin eru hærð, fremur gisstæð og standa nokkuð lárétt út frá reklinum, oftast gulgræn á litinn, sjaldnar gráleit.

Gulvíðirinn er afar breytilegur í útliti, meðal annars stærð og lögun laufblaðanna, blaðrendurnar sem geta verið bæði nokkuð greinilega tenntar, eða alveg heilrendar. Nokkuð algengt er að sjá gulvíði með mjög smáum, mjóum, lensulaga blöðum, eða með stuttum og breiðum, öfugegglaga blöðum. Íslenzki gulvíðirinn virðist hafa meiri tilhneigingu til hæringar á ungum blöðum en á hinum Norðurlöndunum, sem gæti stafað af einhverri blöndun við fjallavíðinn. Slík eintök hafa stundum verið greind til Salix planifolia, tegund sem vex í Norður-Ameríku frá Alaska til Labrador. Þessi breytileiki er þó svo stigvaxandi, að ekki hefur verið talið gerlegt að skipta íslenzka gulvíðinum á þeim forsendum. Gulvíðirinn er fremur auðþekktur, þó getur verið erfitt að greina jarðlæga sprota frá fjallavíði, einkum þegar hann er ekki blómgaður, og ungar fræplöntur geta líkst viðju. Hann getur einnig myndað kynblendinga við báðar þessar tegundir. Gulvíðiblöðin þekkjast helzt á niðuropnum, örlítið tenntum blaðröndum (geta þó verið heilrendar), og á gljáandi og hárlausu efra borði blaðanna. Kvenreklarnir eru gulgrænir fremur en gráir, og oft heldur gisnari en á fjallavíðinum.