Loðvíðirinn er runni sem oft er hálfur til einn metri á hæð, en getur auðveldlega orðið 2-3 metrar við góð skilyrði. Blöðin eru grágræn, kafloðin bæði að ofan og neðan, oddbaugótt,  breiðöfugegglaga eða egglaga, fjaðurstrengjótt, 3-7(10) sm á lengd og 2-5 (7) sm á breidd, breiddin oftast meira en helmingur af lengd blaðsins. Ársprotarnir eru einnig kafloðnir, oftast með áberandi axlablöðum sem oft eru 0,5-1 (1,5) sm á lengd; eldri sprotar með brúnum berki, stundum með hýjungi af hárum, eða óloðnir. Blómin eru einkynja í reklum, kvenreklar 3-9 sm á lengd en karlreklar nokkru styttri, blómgast á undan laufgun. Rekilhlífarnar eru 2-3 mm á lengd, kafloðnar með löngum, hvítgulum hárum, karlblómin með tveim fræflum með gulum frjóhirzlum, kvenblómin með einni hárlausri, gulleitri frævu sem verður að hárlausu gulu eða gulbrúnu aldini, 6-8 mm á lengd. Aldinið klofnar í tvennt við fræþroskun og svifhár fræjanna mynda mikinn ullarlagð sem umlykur rekilinn að lokum.

Í Skandinavíu er loðvíðinum skipt í tvær deilitegundir, ssp. lanata og ssp. glandulifera. Skiptingin byggir m.a. á kirtilhárum á blaðröndunum á þeirri síðar­nefndu. Flest íslenzk eintök hafa vott af þessum kirtilhárum, og virðast því mynda eins konar millistig milli þessara tveggja deilitegunda. Hann er þó talinn standa nær ssp. lanata.